ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ (ΑΥ) ΚΑΙ ΠΟΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ

Η αρτηριακή υπέρταση παραμένει ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου ( συναντάται στην πλειονότητα των ασθενών με έμφραγμα μυοκαρδίου, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, καρδιακή ανεπάρκεια και χρόνια νεφρική ανεπάρκεια ).

Ως εκ τούτου η σωστή διαγνωστική προσέγγιση έχει καθοριστική σημασία για την πορεία και πρόγνωση του υπερτασικού ασθενούς.

Η σωστή διαγνωστική προσέγγιση περιλαμβάνει :

Α) Σωστή μέτρηση και διάγνωση της αρτηριακής πίεσης (ΑΠ)

Β) Λεπτομερής ιστορικό

Γ) Σχολαστική κλινική εξέταση

Δ) Βασικό εργαστηριακό έλεγχο και περαιτέρω έλεγχο

Αναλυτικά λοιπόν :

Α) Σωστή μέτρηση της ΑΠ  και διάγνωση της ΑΥ

Οι κατευθυντήριες  οδηγίες υποστηρίζουν ότι πρώτη και βασική επιλογή για τον έλεγχο και διάγνωση της ΑΥ αποτελεί η μέτρηση στο ιατρείο (ένδειξη οδηγιών  ΙΒ) και 2 μετρήσεις σε κάθε επίσκεψη για δύο διαφορετικές επισκέψεις ( ένδειξη οδηγιών IC).

Με βάση την ΑΠ στο ιατρείο,  η ΑΥ ορίζεται ως ΑΠ ιατρείου ˃ 140 – 90 mmHg.

Υψηλότερη διαγνωστική αξία από τη μέτρηση της ΑΠ στο ιατρείο έχει η 24ωρη καταγραφή όπου τα όρια για τη διάγνωση ΑΥ είναι ≥ 130/80 mmHg ( Holter).

Τέλος σε περιπτώσεις υποψίας ότι ο ασθενείς δεν συμμορφώνεται στη θεραπεία καθώς και στην περίπτωση της υπέρτασης της λευκής μπλούζας και της συγκαλυμμένης υπέρτασης συνιστάται η μέτρηση της ΑΠ εκτός ιατρείου. Αυτή η μέθοδος διακρίνεται :

  1. Στην ΑΒΡΜ ( περιπατητική 24ωρου) όπου τα όρια για τη διάγνωση της ΑΥ είναι για το πρωί ≥ 135/85 mmHg και για το βράδυ ≥ 120/70 mmHg.
  2. Στην ΗΒΡΜ (μετρήσεις στο σπίτι) όπου τα όρια είναι ≥ 135/85mmHg.

Οι μετρήσεις στο σπίτι έχουν καλύτερη προγνωστική αξία για τις βλάβες οργάνων στόχων, τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα σε σχέση με τις μετρήσεις στο ιατρείο.

Β) Λεπτομερές ιστορικό:

Το ιστορικό πρέπει να  περιλαμβάνει:

  • Έναρξη ΑΥ
  • Ιστορικό ΑΥ στην εγκυμοσύνη
  • Κάπνισμα
  • Δυσλιπιδαιμία
  • Σωματικό βάρος – Παχυσαρκία
  • Διαιτητικές συνήθειες
  • Άσκηση
  • Οικογενειακό ιστορικό ( ΑΥ, Σακχαρώδης διαβήτης, Δυσλιπιδαιμία, κάπνισμα, Στεφανιαία νόσος)

Γ) Κλινική εξέταση:

i) Ελέγχουμε πιθανά σημεία από όργανα στόχους:

  • Εγκέφαλος: ελλείμματα αισθητικότητας
  • Αμφιβληστροειδής: ανωμαλίες
  • Καρδιά: έλεγχο καρδιακής συχνότητας, επιπρόσθετους τόνους S3 ή S4 , φυσήματα, αρρυθμίες
  • Περιφερικό οίδημα
  • Περιφερικές αρτηρίες: απουσία ή μείωση σφύξεων
  • Καρωτιδικές αρτηρίες: συστολικά φυσήματα

ii) Δεν παραβλέπουμε την επίπτωση της παχυσαρκίας: Υπολογίζουμε το  δείκτης μάζας σώματος (ΒΜΙ)

iii) Μετράμε την περίμετρος μέσης :  Οι φυσιολογικές τιμές είναι ˂ 102 cm για άντρες και ˂ 80 cm για γυναίκες

iv)Διερευνούμε για  σημεία δευτεροπαθούς υπέρτασης

Δ) Εργαστηριακός έλεγχος:

Ο βασικός εργαστηριακός έλεγχος πρέπει να περιλαμβάνει:

  • Αιμοσφαιρίνη ή και αιματοκρίτης
  • Γλυκόζη νηστείας
  • Ολική χοληστερόλη, LDL, HDL, τριγλυκερίδια
  • Ηλεκτρολύτες και ουρικό οξύ
  • Κρεατινίνη ( GFR)
  • Ανάλυση ούρων: ανίχνευση για μικροαλβουμινουρία
  • ΗΚΓ 12 απαγωγών

Επιπλέον εξετάσεις:

  • HbA1C αν η γλυκόζη νηστείας είναι ˃ 102 mg/dl
  • Ποσοτικός προσδιορισμός πρωτεινουρίας και Κ, Να ούρων
  • Ηχοκαρδιογράφημα
  • Holter ρυθμού σε περίπτωση αρρυθμιών
  • Έλεγχος καρωτίδων ( ΙΜΤ ˃ 0,9 mm – μέτρηση πάχους μέσω, έξω χιτώνα)
  • Έλεγχος περιφερικών αγγείων
  • Pulse wave velocity (˃ 10 m/sec – μέτρηση ταχύτητας μετάδοσης καρωτιδομηριαίου σφυγμού)
  • Ankle – brachial index (˂ 0,9 ο λόγος συστολικών πιέσεων κνήμης/βραχιονίου)
  • Έλεγχος οφθαλμών

Author Info

Τσιαντής Νικ. Ιωάννης

No Comments

Comments are closed.