Σωματική δραστηριότητα και καρδιαγγειακός κίνδυνος

 

Πώς επηρεάζει η σωματική δραστηριότητα τον καρδιαγγειακό κίνδυνο στα άτομα με διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη;

Υπόβαθρο

Δεν είναι σαφές σε ποιο βαθμό η αλλαγή της σωματικής δραστηριότητας μπορεί να τροποποιήσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου στα άτομα με υψηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο. Διερευνήσαμε κατά πόσο το αρχικό επίπεδο και η αλλαγή της αντικειμενικά αξιολογημένης περιπατητικής δραστηριότητας σχετίζονται με τον κίνδυνο καρδιαγγειακού επεισοδίου στα άτομα με υψηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο και με διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη.

Μέθοδοι

Αξιολογήσαμε προοπτικά δεδομένα από τη μελέτη NAVIGATOR, στην οποία συμμετείχαν 9306 άτομα με διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη. Αυτά τα άτομα προέρχονταν από 40 χώρες και εντάχθηκαν στη μελέτη από τον Ιανουάριο 2002 έως τον Ιανουάριο 2004. Επιπλέον, οι συμμετέχοντες είχαν είτε υπάρχουσα καρδιαγγειακή νόσο (εάν είχαν ηλικία ≥50 ετών) είτε τουλάχιστον έναν πρόσθετο παράγοντα καρδιαγγειακού κινδύνου (εάν είχαν ηλικία ≥55 ετών). Οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε παρακολούθηση για τυχόν εμφάνιση καρδιαγγειακών επεισοδίων (αυτά ορίστηκαν ως θάνατος από καρδιαγγειακά αίτια, μη θανατηφόρο εγκεφαλικό επεισόδιο ή έμφραγμα του μυοκαρδίου) επί 6 έτη κατά μέσον όρο. Η περιπατητική δραστηριότητα αξιολογήθηκε με βηματομετρητή στην έναρξη της μελέτης και στους 12 μήνες. Χρησιμοποιήσαμε προσαρμοσμένα μοντέλα αναλογικών κινδύνων κατά Cox για να προσδιορίσουμε ποσοτικά το συσχετισμό του αρχικού επιπέδου και της αλλαγής στην περιπατητική δραστηριότητα (από την έναρξη έως τους 12 μήνες) με τον κίνδυνο επακόλουθου καρδιαγγειακού επεισοδίου, μετά από προσαρμογή του ενός για το άλλο, καθώς και μετά από προσαρμογή για πιθανούς παράγοντες σύγχυσης. Αυτή η μελέτη είναι καταχωρημένη στο www.clinicaltrials.gov με ID: NCT00097786.

Ευρήματα

Στη διάρκεια 45.211 ανθρωποετών παρακολούθησης, σημειώθηκαν 531 καρδιαγγειακά επεισόδια. Το αρχικό επίπεδο περιπατητικής δραστηριότητας (λόγος κινδύνου [HR] ανά 2000 βήματα ανά ημέρα: 0,90, 95% CI: 0,84–0,96) και η αλλαγή της περιπατητικής δραστηριότητας (0,92, 0,86–0,99) παρουσίασαν αντίστροφη σχέση με τον κίνδυνο καρδιαγγειακού επεισοδίου. Τα αποτελέσματα όσον αφορά την αλλαγή της περιπατητικής δραστηριότητας δεν επηρεάστηκαν όταν εφαρμόστηκε επίσης προσαρμογή για τις αλλαγές του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) και για άλλους πιθανούς παράγοντες σύγχυσης στους 12 μήνες.

Ερμηνεία

Στα άτομα με υψηλό καρδιαγγειακό κίνδυνο και με διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη, τόσο τα αρχικά επίπεδα καθημερινής περιπατητικής δραστηριότητας όσο και η αλλαγή της περιπατητικής δραστηριότητας εμφανίζουν μια διαβαθμισμένη αντίστροφη σχέση με τον επακόλουθο κίνδυνο καρδιαγγειακού επεισοδίου.

 

Author Info

Τσιαντής Νικ. Ιωάννης

No Comments

Comments are closed.