Οι συνοσηρότητες επηρεάζουν την πρόγνωση των οξέων στεφανιαίων συνδρόμων και καθορίζουν τις θεραπευτικές επιλογές. Έτσι είναι απαραίτητη η αναγνώριση τους και η επιλογή των καταλληλότερων θεραπευτικών μέσων προς όφελος του

α) Να βοηθήσει εκείνους με χαμηλό κίνδυνο Στεφανιαία Νόσου να διατηρήσουν αυτή την κατάσταση σε όλη τους τη ζωή. β) Να επιτύχει τα χαρακτηριστικά των ατόμων που τείνουν να μένουν

Μείζονες Δυσλιπιδαιμία Αύξηση ολικής και LDL Χαμηλή HDL Αρτηριακή Υπέρταση Σακχαρώδης Διαβήτης- ινσουλινοαντοχή Κάπνισμα Οικογενειακό ιστορικό Ελάσσονες Παχυσαρκία Περιορισμός φυσικής δραστηριότητας Προσωπικότητα Νεότεροι Υπερομοκυστεϊναιμία Αύξηση λιποπωτεϊνης (α) Υπετριγλικαιριδαιμία Υπερουριχαιμία Αύξηση

Η Στεφανιαία Νόσος είναι μια ιατρική σπανιότητα για την ηλικία των 40 ετών με συχνότητα ˂ 1% στο γενικό πληθυσμό.  Άνω των 40 ετών αυξάνει η συχνότητα και γίνεται ακόμα

Κλινική ταξινόμηση θωρακικού άλγους : – Βέβαιη ή κλασική στηθάγχη : Οπισθοστερνική θωρακική δυσφορία 1) χαρακτηριστικής χροιάς και διάρκειας, 2) η οποία εκλύεται με τη σωματική κόπωση ή τη συναισθηματική

Ορισμός: Ως πνευμονική υπέρταση ορίζεται η ανίχνευση με δεξιό καθετηριασμό μέσης πίεσης στην πνευμονική αρτηρία ˃ 25 mmHg ( αιμοδυναμικός ορισμός ). Με βάση τις τελευταίες οδηγίες η Π.Υ. διακρίνεται

ΑΙΤΙΑ 1 ) Αθηρωμάτωση 2 ) Διαχωρισμός καρωτίδας ( Σπάνιος  , σε νέα άτομα χωρίς παράγοντες κινδύνου 3 ) Μετακτινική στένωση 4 ) Αρτηρίτιδα Takayasou Η συχνότερη εντόπιση είναι τα

Η καρδιακή ανεπάρκεια ανάλογα με τη χρονική ταχύτητα εμφάνισης του συνδρόμου διακρίνεται σε οξεία και χρόνια, ενώ ανάλογα με την καρδιακή κοιλότητα που επηρεάζεται σε αριστερή, δεξιά και ολική ΚΑ.